Walkirie (norw. i duń. Valkyrie, szw. Valkyria) – w mitologii nordyckiej pomniejsze boginie, córki Odyna, zwykle przedstawiane jako piękne dziewice-wojowniczki dosiadające skrzydlatych koni (czasem wilków), uzbrojone we włócznie i tarcze. Najbardziej znane walkirie nosiły przydomki Wyjąca i Wściekła.

Zadaniem Walkirii było sprowadzanie dusz najdzielniejszych poległych w boju wojowników, Einherjerów, do Walhalli. Były również posłankami Odyna i służkami usługującymi podczas uczt w Walhalli.

Jeden z mitów o walkiriach – historia romansu Brunhildy z wojownikiem Sygurdem – posłużył za kanwę jednego z wątków miłosnych w dramatach muzycznych Ryszarda Wagnera Walkiria, Zygfryd, Zmierzch bogów wchodzących w skład tetralogii Pierścień Nibelunga (der Ring des Nibelungen)^{[1][2][3][4][5][6]}.

Alfabetyczna lista walkirii

• Brunhilda (Brynhildr)
• Göndul
• Gudr
• Gunn
• Herfjoturr
• Hildr
• Hladgunnr
• Hlokk
• Hrist
• Mist
• Olrun
• Rota
• Sigrdrifa (Sigrdrífa)
• Sigrun (Sigrún)
• Skagull
• Skeggjald
• Skuld
• Svafa (Sváva)
• Thrud (Þrúðr)
• Madziga

W wagnerowskim Pierścieniu Nibelunga walkirii było dziewięć, a ich imiona różniły się od przedstawionej wyżej listy^{[1][2][3][4][5][6]}.

W różnych wersjach do listy dodaje się też:

• Eir
• Geirahod (Geirahöð)
• Geiravor
• Geirdriful
• Geirönul, Geirrönul, Geirömul lub Geirölul
• Goll (Göll)
• Herja
• Hervor alvitr (Hervör alvitr)
• Hjalmthrimul (Hjalmþrimul)
• Hjorthrimul (Hjörþrimul)
• Hrund
• Kára
• Radgridr
• Reginleif
• Sanngridr
• Skalmold
• Sveid
• Svipul
• Thogn
• Thrima

Zobacz też