Licensed under Creative Commons Attribution 3.0 (Norbert Aepli, Switzerland).
| |||
McLaren P1 | |||
Inne nazwy | McLaren F1P1 | ||
Producent | McLaren Cars Ltd | ||
Zaprezentowany | Francja Paris Motor Show 2012 | ||
Okres produkcji | 2013-2015 (375 sztuk) | ||
Miejsce produkcji | Wielka Brytania, Woking | ||
Poprzednik | McLaren F1 | ||
Dane techniczne | |||
Segment | G+ | ||
Typy nadwozia | 2-drzwiowe coupé | ||
Silniki | V8 3,8 l twin-turbo z systemem KERS | ||
Skrzynia biegów | 7-biegowa sekwencyjna z podwójnym sprzęgłem | ||
Rodzaj napędu | tylny | ||
Liczba miejsc | 2 | ||
Dane dodatkowe | |||
Pokrewne | McLaren MP4-12C | ||
Konkurencja | Lamborghini Aventador Ferrari LaFerrari Porsche 918 Spyder Pagani Huayra | ||
|
McLaren P1 – samochód będący zaawansowanym technicznie następcą McLarena F1, zaprezentowany w 2012 roku na Paris Motor Show. Samochód stylistyką przypomina McLarena MP4-12C. Lampy przednie nawiązują do logo McLarena. Samochód waży około 1300 kg i zbliżony jest pod tym względem do McLarena MP4-12C. Będzie wyposażony w silnik V8 o mocy 727 KM przy 7500 obr./min. Moment obrotowy ma wynieść 719 Nm przy 4000 obr./min. Oprócz silnika benzynowego zostanie dodany silnik elektryczny. Generuje on 176 KM i 260 Nm momentu obrotowego. Łączna moc wynosi 903 KM i daje moment obrotowy 979 Nm. Prędkość maksymalna tego wozu wynosi 384 km/h. Wersja produkcyjna zaprezentowana w Międzynarodowym Salonie Samochodowym w Genewie 2013 miała zamontowany ogranicznik prędkości do 350 km/h. W wersji produkcyjnej zmieniono także wloty powietrza z przodu i z tyłu wozu. Aerodynamika nie została zmieniona. Oficjalna wersja ma zmieniony lakier z pomarańczowego na żółty. Wszystkie 375 sztuk tego modelu zostało już sprzedanych. We wrześniu 2013 roku odbyły się pierwsze dostawy samochodu do klientów. Ostatni z 375 sztuk został przekazany nabywcy w 2015 roku[1].
Wewnątrz samochodu nie znajdzie się układ siedzeń z McLarena F1. W środku znajdzie się miejsce dla kierowcy i pasażera. Z tyłu umieszczono spoiler, który wysuwa się przy dużych prędkościach i poprawia aerodynamikę pojazdu. Pomaga on również przy hamowaniu ustawiając się pionowo i dając dodatkową siłę docisku[2][3]. Zmiana biegów odbywa się za pomocą łopatek zamontowanych na kierownicy. Wyświetlacz na desce rozdzielczej jest elektroniczny. Wnętrze jest dosyć ubogie. Nie skorzystano ze skóry, ponieważ ważna była masa wozu. Użyto lekkich materiałów[4].
McLaren P1 wykorzystuje projekt mid-engine. Jest to monocoque z włókna węglowego i struktury bezpieczeństwa dachu i klatki bezpieczeństwa zamontowanej we wnętrzu pojazdu o nazwie MonoCage.
Silnik to znana jednostka McLarena. Silnik McLaren M838T twin-turbo 3,8 l V8. W połączeniu z systemem odzyskiwania energii kinetycznej (KERS) auta ma moc 727 KM. W połączeniu z silnikiem elektrycznym auto ma w sumie 903 KM. Można także jeździć na samym silniku elektrycznym. Jego zasięg wynosi 20 km.
Samochód został zaprezentowany jeszcze raz na Geneva Motor Show 2013. W Paryżu odbyła się nieoficjalna premiera. Tom Moore pracownik McLarena ujawnił, że pojazd zostanie wprowadzony do produkcji jeszcze pod koniec 2013 roku. Jest to limitowana edycja. Powstało tylko 375 sztuk.Ostatni egzemplarz został dostarczony właścicielowi w 2015 roku. Cena jednego egzemplarza wynosi około 866 000 funtów.
This article uses material from the Wikipedia article "McLaren P1", which is released under the Creative Commons Attribution-Share-Alike License 3.0. There is a list of all authors in Wikipedia
Car, Truck,MotorBike, Bicycle, Engine, Racer, Bus