Lutnik – rzemieślnik zajmujący się lutnictwem, to znaczy buduje lub naprawia szyjkowe instrumenty strunowe. Słowo pochodzi od włoskiego „liutajo”, czym pierwotnie określano zajmującego się budowaniem lutni. Przyjęło się ono w Polsce dopiero pod koniec XIX wieku. Oprócz wymienionych czynności, niektórzy lutnicy zajmują się renowacją i rekonstrukcją instrumentów smyczkowych, a także korektą smyczków. Rzemiosło lutnika zwykle dzieli się na dwie kategorie: chordofony szarpane, instrumenty strunowe, które są szarp jwych jest obecnie wytwarzanych seryjnie, a u lutników zaopatrują się tylko profesjonalni artyści. W pierwszej kategorii są: bandżo, zuki, cytra, gitara, haele, kitara, kora, to, lutnia, teorban, kobza, ban, pipa, mandolina i ltówka, sa Szulc Z. Słownik lutników polskich, Poznań, 1953
Go to Article