Licensed under Creative Commons Attribution-Share Alike 2.0 (Carole Raddato from FRANKFURT, Germany).
Ten artykuł dotyczy postaci mitologicznej. Zobacz też: Afrodyta – imię żeńskie oraz inne znaczenia słowa „Aphrodite”. |
| ||||
| ||||
Występowanie | mitologia grecka | |||
Przydomek | Afrogeneja, Anadyomene, Cypryda (Kipryda); Afrodyta Acidalia, Cytherea, Despina, Kypris, Epitragidia, Skotia, Basilis, Persephaessa, Pandemos, Urania, Apatura | |||
Atrybuty | rydwan zaprzężony w gołębie, róża, mirt | |||
Teren kultu | starożytna Grecja | |||
Nazwa święta | Afrodyzje | |||
Odpowiednik | Wenus (rzymski) | |||
Rodzina | ||||
Mąż | Hefajstos | |||
Dzieci | z Aresem: Dejmos, Fobos, Harmonia, Eros i Anteros | |||
|
Afrodyta (gr. Ἀφροδίτη Aphrodítē, łac. Aphrodite, Venus) – w mitologii greckiej bogini miłości, piękna, kwiatów, pożądania i płodności. Najbardziej urodziwa z bogiń antycznych mitów.
Jej rzymską odpowiedniczką była Wenus (Wenera).
Kwestia jej pochodzenia jest różnie przedstawiana w mitach. Według jednego z nich Afrodyta nie miała rodziców i pewnego dnia wyłoniła się z piany morskiej w pobliżu Cypru. Nieco inaczej przedstawiał to Hezjod, który w Teogonii pisał, że kiedy odcięte sierpem genitalia Uranosa (pokonanego przez Kronosa, gdy roztaczał się nad Gają jak niebo nad ziemią) wpadły do morza w pobliżu Cypru, woda otoczyła je białą pianą, z której następnie wyłoniła się przepiękna Afrodyta. Pływała po morzu w muszli, zatrzymując się u brzegów Kytery, a potem Cypru. Druga z tych wysp stała się jej ulubionym miejscem. Na jej brzegu oczekiwały już na nią Charyty: Eufrosyne, Aglaja i Talia, które odtąd zawsze towarzyszyły jej i służyły. Cypr stał się głównym miejscem kultu bogini.
Natomiast w innych mitach opisywana jest jako córka Uranosa i Hemery, zwanej Uranią. Według Homera była córką Zeusa i Diony.
Jej pierwszym kochankiem był Adonis. Była żoną Hefajstosa, ale epizod z Aresem świadczy, że nie była zbyt wierna (z tego związku zrodzili się Dejmos, Fobos, Harmonia, Eros i Anteros). Hefajstos ukrył w łożu pułapkę z mocnej, lecz niezauważalnej, metalowej sieci i schwytał w nią Afrodytę z Aresem. Potem wystawił ich na pośmiewisko przed innymi bogami na Olimpie.
W konkursie piękności między Herą, Ateną i Afrodytą, ta ostatnia obiecała Parysowi Helenę, żonę Menelaosa ze Sparty, za tytuł najpiękniejszej (jabłko niezgody), czym przyczyniła się do rozpętania wojny trojańskiej. W wojnie starała się sprzyjać Trojanom.
Jej atrybutami były: rydwan zaprzężony w gołębie, róża oraz mirt. Czczona była zwłaszcza przez kobiety, które widziały w niej patronkę małżeństwa. Ze względu na jej związek z morzem była czczona przez żeglarzy i w miastach portowych.
Starożytni nadawali Afrodycie różne przydomki: Afrogeneja – zrodzona z piany morskiej, Anadyomene (Ἀναδυομένη) – wynurzająca się z fal morskich, Cypryda (Kipryda) – od Cypru; Afrodyta Acidalia, Cytherea (Κυθήρεια), Despina (Δέσποινα), Kypris (Κύπρις), Epitragidia, Skotia (Σκοτία), Basilis (Βασιλίς), Persephaessa (Περσεφάεσσα), Pandemos (Πάνδημος), Urania, Apatura itp.
Teksty źródłowe w Wikiźródłach |
Cytaty w Wikicytatach |
Definicje słownikowe w Wikisłowniku |
This article uses material from the Wikipedia article "Afrodyta", which is released under the Creative Commons Attribution-Share-Alike License 3.0. There is a list of all authors in Wikipedia
3D - 3D Model - 3D CAD - 3D Library - Steampunk Bauhaus Jugendstil Klassizismus Art Nouveau Modern Art AvantGarde Cubism Kubismus