Mercedes-Benz klasy G (G jak Geländewagen - niem.: samochód terenowy) − samochód osobowo-terenowy produkowany przez niemiecki koncern motoryzacyjny Mercedes-Benz od 1979 roku w Austrii. Obecnie produkowane modele noszą kod fabryczny W464.
| |||
Mercedes-Benz W460 | |||
Inne nazwy | Puch G Mercedes-Benz G-Wagen (1979 - 1994) | ||
Producent | Mercedes-Benz | ||
Zaprezentowany | luty 1979 | ||
Okres produkcji | 1979 - 2018 | ||
Miejsce produkcji | Graz | ||
Następca | Mercedes-Benz W464 | ||
Dane techniczne | |||
Segment | I | ||
Typy nadwozia | 2-drzwiowy kabriolet 2-drzwiowy van 3 i 5-drzwiowy samochód terenowy | ||
Skrzynia biegów | 4 i 5-biegowa manualna 4, 5 i 7-biegowa automatyczna | ||
Rodzaj napędu | tylny AWD | ||
Długość | 1991 - 2003: 4661 mm 2003 - 2009: LWB: 4714 mm od 2009: 4686 mm G 63 AMG 6x6: 5875 mm[1] | ||
Szerokość | 1991 - 2003: 1760 mm 2003 - 2009: 1811 mm AMG: 1864 mm od 2009: 1824 mm AMG: 1857 mm G 63 AMG 6x6: 2110 mm[1] | ||
Wysokość | 1991 - 2003: 1836 mm 2003 - 2009: 1976 mm od 2009: 1930 mm G 63 AMG 6x6: 2280 mm[1] | ||
Rozstaw osi | SWB: 2400 mm LWB: 2850 mm G 63 AMG 6x6: 4220 mm[1] | ||
Masa własna | 2350 - 2600 kg G 63 AMG 6x6: 3775 kg[1] | ||
Poj. zbiornika paliwa | 1979 - 1987: 68 l 81 - 96 l G 63 AMG 6x6: 159 l[2] | ||
Liczba miejsc | 2 - 5 | ||
Pojemność bagażnika | 480 - 2250 l | ||
Dane dodatkowe | |||
Pokrewne | Peugeot P4 | ||
Konkurencja | Honker Hummer H3 Jeep Wrangler Land Rover Defender Land Rover Discovery Lexus LX Mitsubishi Pajero Nissan Patrol Range Rover Toyota Land Cruiser | ||
|
Mercedes-Benz klasy G o kodach fabrycznych W460/461/462/463 produkowany był w latach 1979 - 2018.
Prace nad powstaniem klasy G rozpoczęto w 1972 roku. Celem Mercedesa było zbudowanie lekkiego, mocnego i terenowego auta przeznaczonego dla armii z maksymalnym poziomem bezpieczeństwa i komfortu. Koncern Mercedes potrzebował do produkcji auta nowej fabryki. W tym samym roku podjęto rozmowy o współpracy pomiędzy spółką Daimler-Benz a Steyr-Daimler-Puch produkującą pojazd wojskowy z napędem 4x4 lub 6x6 o nazwie Pinzgauer[3], a w 1973 roku podpisano umowę[4]. W 1974 roku zaprezentowano pierwszy prototyp samochodu wykonany z drewna oraz rozpoczęto testowanie pojazdu na wymagających terenach: niemieckich zagłębiach, Saharze oraz Kole Podbiegunowym. W 1975 roku Mohammad Reza Pahlawi, szach Iranu zamówił 20 tysięcy samochodów terenowych dla swojego wojska. Następnie pojazd został zamówiony przez armie szwajcarską (Puch G-Class 230 GE[5]), norweską, argentyńską oraz niemiecką policję i celników[6]. W tym samym roku rozpoczęto budowę fabryki pod produkcję auta w austriackim Grazu, gdzie od 1979 roku pojazd wytwarzany jest ręcznie w prawie niezmienionej formie[4]. Pojazd, który w dużej mierze przeznaczony miał być dla niemieckiej armii wbrew oczekiwaniom został zastąpiony Volkswagenem Iltisem[4]. Jednak z tego powodu nie zaniechano prac nad projektem i w 1979 roku pierwsze 400 egzemplarzy pojazdu trafiło do niemieckiej policjantów i celników. Kolejnymi odbiorcami były między innymi armie norweska, argentyńska oraz szwajcarska[4].
Pierwsza oficjalna premiera wersji produkcyjnej pojazdu miała miejsce w lutym 1979 roku. Zaprezentowano dwie odmiany nadwoziowe (samochód terenowy i kabriolet) w dwóch rozstawach osi (SWB: 2400 mm; LWB: 2850 mm)[4]. W tym samym roku wprowadzono na rynek pierwszą wersję klasy G oznaczoną fabrycznie numerem W460. Rok później wprowadzono do produkcji nieoszkloną wersję furgon popularnie zwaną van. W 1981 roku auto przeszło pierwszą modernizację. Wprowadzono do produkcji nowe silniki wyposażone w mechaniczne wtryski Boscha, a do listy wyposażenia dodatkowego dodano klimatyzację, automatyczną skrzynię biegów[4], większy zbiornik paliwa, kratki osłonne na przednie reflektory oraz wciągarkę i fotele Recaro wraz z elementami wentylacji kabiny, a także aluminiowe obręcze kół. W 1985 roku do listy wyposażenia dodano blokadę mechanizmu różnicowego oraz centralny zamek i obrotomierz. W 1987 roku do wyposażenia standardowego pojazdu dodano wspomaganie kierownicy.
Podczas salonu samochodowego Frankfurt Motor Show w 1989 roku zaprezentowano wersję W461, która była zmodernizowaną wersją W460. Zmieniono m.in. zderzaki, grill, przednie reflektory, przeprojektowano deskę rozdzielczą, dodano skórzaną tapicerkę, poduszkę powietrzną, ABS[6]. W 1991 roku wprowadzono do produkcji wersję roboczą oznaczoną numerem W461. Wersja ta jest produkowana do dziś, choć oficjalnie jej produkcja została zakończona w 2002 roku. Nie jest dostępna jednak dla masowych klientów, a jedynie dla klientów rządowych i militarnych. W tym samym roku w celu rozszerzenia gamy klasy G wprowadzono do produkcji bardziej luksusową odmianę nazwaną fabrycznie W463. Auto w przeciwieństwie do modeli W460/W461, które były tylnonapędowe z dołączanym napędem przednim i manualnie blokowanymi dyferencjałami, zostało wyposażone w stały napęd na cztery koła z elektronicznie blokowanymi wszystkimi dyferencjałami (przednim, centralnym i tylnym). Seria W463 odróżnia się od serii W460/W461 m.in. wykończeniem wnętrza, które jest całkowicie zmienione, wykończone skórą i drewnem. Z zewnątrz zmiany były niewielkie[3]. Wraz z wprowadzenie serii W463 zastosowano zmodernizowane jednostki napędowe[4].
W 2000 roku pojazd wprowadzono do oferty na rynku amerykańskim. W 2007 roku Mercedes ogłosił zakończenie produkcji pojazdu na rzecz klasy GLK jednak miłośnicy marki zaprotestowali argumentując, że "Legendy marki nie można zabijać". Produkcję auta przedłużono do minimum 2015 roku[7].
W 2007 roku auto otrzymało nowe tylne lampy wykonane w technologii LED, a także nową kierownicę, zegary, konsolę centralną i panel klimatyzacji[8]. W 2008 roku auto otrzymało nowy silnik benzynowy V8 oraz delikatny lifting przedniego grilla oraz 19-calowych alufelg[9]. W 2011 roku zakończono produkcję wersji trzy drzwiowej[10].
W 2012 roku auto przeszło delikatną modernizację. Dodano m.in. światła do jazdy dziennej wykonane w technologii LED, które umieszczono pod głównymi reflektorami oraz zmieniono lusterka zewnętrzne, które wyposażono w kierunkowskazy. We wnętrzu pojazdu zmodernizowano deskę rozdzielczą, przeprojektowano konsolę oraz zastosowano nową kierownicę[11].
W 2013 roku zakończono produkcję krótkiej odmiany klasy G w wersji cabrio. W ofercie pozostała tylko pięciodrzwiowa wersja z długim rozstawem osi[12]. W tym samym roku wprowadzono do produkcji trzyosiową wersję pojazdu G 63 AMG 6x6.
W 2014 roku koncern Mercedes-Benz zapowiedział, że na rok salonowy 2017 klasa G przejdzie duży face lifting, który polegać ma m.in. na dostosowaniu pojazdu do standardów ekologicznych, podniesieniu komfortu podróżowania, redukcji masy pojazdu o 200 kg poprzez wykonanie paneli karoserii w aluminium, zastosowaniu nowego przedniego zawieszenia opartego o trzy lub cztery wahacze oraz elektromechanicznej przekładni układu kierowniczego. Szerokość pojazdu zwiększona ma zostać o 100 mm dzięki czemu kabina ma być obszerniejsza oraz wyposażona w znane elementy z klasy C. Wraz z liftingiem w pojeździe zastosowana ma zostać nowa rodzina 6-cylindrowych rzędowych[13] 3-litrowych jednostek benzynowych oraz wysokoprężnych połączona z 9-biegową automatyczna skrzynią biegów[14]. Nowe elementy stylistyczne zastosowane w pojeździe mają być zaczerpnięte z koncepcyjnego modelu Ener-G-Force[15].
W maju 2015 roku pojazd przeszedł delikatną modernizację. Zmieniono m.in. zderzaki i nadkola, a wolnossący silnik wersji G500 w układzie V8 o pojemności 5.5 l zastąpiono jednostką w tym samym układzie o pojemności 4 l i mocy 422 KM. Silnik 5.5 l pozostał w ofercie wersji AMG jednak moc wzniesiono z 544 do 571 KM. Przy okazji liftingu wersję G65 AMG wzmocniono z 612 do 630 KM, a wersję G350d z 211 do 245 KM[16].
Konstrukcja pojazdu zakładała przede wszystkim dobrą dzielność w terenie. Ramę (skrzyniową) stanowiły poprzecznie wzmacniane profile wraz ze sztywnymi osiami, które gwarantowały dużą sztywność przy zginaniu i skręcaniu. Zastosowano także reduktor skrzyni biegów oraz mechanizmy różnicowe z możliwością ręcznej blokady obu osi.
Koncern Mercedes tworząc G-Klasę udowodnił, że można połączyć komfort podróżowania po drogach ubitych, ze świetnymi zdolnościami terenowymi. Osiągnięcie tego, było możliwe dzięki rezygnacji z tradycyjnych resorów piórowych na rzecz sprężyn śrubowych wraz ze stabilizatorem przedniej osi.
Wersje Worker, Professional, Greenline:
Wersja | Silnik: | Układ zasilania: | Średnica × skok tłoka: | St. sprężania: | Moc maksymalna: | Maks. moment obrotowy | 0-100 km/h: | V-max: | Śr. zużycie paliwa na 100 km: |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Silniki benzynowe: | |||||||||
G320[21] | V6 3,2 l (3199 cm³), SOHC | wtrysk | 89,90 mm × 94,00 mm | 10,0:1 | 215 KM (158 kW) przy 5500 obr/min | 300 N•m przy 2800-4800 obr/min | 11,3 s | 173 km/h | 15,5 l |
G500[22] | V8 4,0 l (3966 cm³), SOHC | wtrysk | 97,00 mm × 94,00 mm | 10,0:1 | 421 KM (320 kW) przy 5500 obr/min | 456 N•m przy 2800-4000 obr/min | 5.9 s | 210 km/h | 12,3 l |
G55 AMG[23] | V8 5,5 l, (5439;cm³) | wtrysk | brak danych | 10,0:1 | 507 KM (373 kW) | 700 N•m | 5,5 | brak danych | 15,9 l |
G63 AMG | V8 5,5 l, (5461 cm³) | brak danych | brak danych | 10,0:1 | 544 KM (400 kW przy 5500 obr/min) | 760 N•m przy 2000-5000 obr/min | 5,4 s | 210 km/h | 13,8 l |
G65 AMG | V12 6,0 l, (5980 cm³) | brak danych | brak danych | 9,0:1 | 612 KM (450 kW przy 4300 - 5600 obr/min) | 1000 N•m przy 2300 - 4300 obr/min | 5,3 s | 230 km/h | 17 l |
Silniki diesla: | |||||||||
G270 CDI[24] | R5 2,7 l (2685 cm³), DOHC, turbo | common rail | 88,00 mm × 88,34 mm | 18,0:1 | 156 KM (115 kW) przy 3800 obr/min | 400 N•m przy 1800-2600 obr/min | 13,7 s | 156 km/h | 10,9 l |
G320 CDI[25] | V6 3,0 l (2987 cm³), DOHC, turbo | common rail | 83,00 mm × 92,00 mm | 17,7:1 | 224 KM (165 kW) przy 3800 obr/min | 540 N•m przy 1800-2600 obr/min | 9,1 s | 177 km/h | 11,0 l |
G350 BlueTec | V6 3,0 l (2987 cm³), DOHC, turbo | common rail |
83,00 mm x 92,00 mm |
15,5:1 |
540 N•m przy 1600-2400 obr/min |
9,1 s | 175 km/h | 11,2 l | |
G400 CDI[26] | V8 4,0 l (3996 cm³), DOHC, turbo | common rail | 86,00 mm × 86,00 mm | 18,0:1 | 250 KM (184 kW) przy 4000 obr/min | 560 N•m przy 1700-2600 obr/min | 10,3 s | 180 km/h | 12,8 l |
Modele G 320 CDI i G 500 wyposażone są standardowo w automatyczną skrzynię biegów 7G-TRONIC, która zmienia biegi prawie bezstopniowo. Większe przyspieszenie podczas jazdy umożliwia mechanizm pomijania poszczególnych biegów przy ich redukcji, dzięki któremu przełączanie biegów jak podaje producent jest szybsze i oszczędniejsze. W modelu G 55 AMG zastosowano 5-stopniową automatyczną skrzynię biegów z układem przełączania impulsowego.
Dzięki zastosowaniu udoskonalonych amortyzatorów, sprężyn oraz dokładnie prowadzonych osi sztywnych, Mercedes Klasy G radzi sobie niemal w każdym terenie. W momencie najechania kołem na duży kamień – inaczej niż w tradycyjnym zawieszeniu niezależnym – podnosi się automatycznie również obudowa osi.
Mercedes Klasy G pokonuje wzniesienia o nachyleniu do 80%, nie traci stabilności na bocznych wzniesieniach do 54%, a jego głębokość brodzenia wynosi do 0,5 metra.
Bezpieczeństwo i stabilność pojazdu zapewnia elektroniczny system stabilizujący jazdę ESP z asystentem układu hamulcowego BAS. Mercedes Klasy G jest jedynym samochodem na świecie, który oferuje zarówno elektroniczny system trakcji 4ETS, jak i trzy 100-procentowe blokady mechanizmu różnicowego.
| |||
Mercedes-AMG G 63 | |||
Producent | Mercedes-Benz | ||
Zaprezentowany | Detroit International Auto Show 2018 | ||
Okres produkcji | od 2018 | ||
Miejsce produkcji | Graz | ||
Poprzednik | Mercedes-Benz W463 | ||
Dane techniczne | |||
Segment | I | ||
Typy nadwozia | 5-drzwiowy samochód terenowy | ||
Silniki | Benzynowe: V8 4.0 TwinTurbo 420 KM[27] V8 4.2 TwinTurbo 585 KM Diesel: | ||
Skrzynia biegów | 9-biegowa automatyczna | ||
Rodzaj napędu | tylny AWD | ||
Długość | 4739 mm | ||
Szerokość | 1945 mm | ||
Liczba miejsc | 5 | ||
Dane dodatkowe | |||
Konkurencja | Jeep Wrangler | ||
|
Mercedes-Benz W464 został po raz pierwszy oficjalnie zaprezentowany podczas targów motoryzacyjnych w Detroit w styczniu 2018 roku[28].
W stosunku do "pierwszej generacji" pojazdu, czyli modeli W460/461/462/463 nie zmieniona została bryła nadwozia auta. Kanciaste kształty zmienione zostały na zaokrąglone. Pojazd został wydłużony, a także poszerzony. Zwiększony został prześwit pojazdu, a także kąty natarcia i zejścia oraz głębokość brodzenia[27].
W ramowej konstrukcji pojazdu oraz mechanicznym napędzie z blokadami dyferencjałów nie dokonano żadnych zmian. Natomiast zawieszenie pojazdu zostało całkowicie przeprojektowane. Zamiast sztywnego mostu wprowadzona została konstrukcja wielowahaczowa. Najbardziej widocznymi zmianami w stosunku do poprzednika jest nowa atrapa chłodnicy oraz zderzaki w których pojawiło się więcej zaokrąglonych kształtów, a także oświetlenie w pełni wykonane w technologii LED. Wnętrze pojazdu zmienione zostało całkowicie[29].
W pojeździe zastosowana została po raz pierwszy możliwość wyboru trybu jazdy: Eco, Sport, Comfort, Individual oraz G-Mode[29].
|
This article uses material from the Wikipedia article "Mercedes-Benz klasy G", which is released under the Creative Commons Attribution-Share-Alike License 3.0. There is a list of all authors in Wikipedia
Car, Truck,MotorBike, Bicycle, Engine, Racer, Bus