Cukier spożywczy – na ogół pod tą nazwą występuje sacharoza produkowana z trzciny cukrowej (cukier trzcinowy) bądź z buraków cukrowych (cukier buraczany).

Z chemicznego punktu widzenia cukry to inna nazwa węglowodanów, a więc również skrobi i celulozy.

Przemysł spożywczy oferuje jednak znacznie więcej rodzajów cukrów:

• glukoza (cukier gronowy),
• laktoza zwana cukrem mlekowym, stosowana jako surowiec, bezpośrednio nie spożywana,
• galaktoza jest izomerem glukozy, monosacharydem (czyli cukrem prostym),
• fruktoza zwana cukrem owocowym (ale otrzymywana ze zbóż),
• maltoza (też półprodukt).

W przypadkach, kiedy spożywanie cukru nie jest wskazane (np. w cukrzycy), stosuje się zamienniki cukru (popularnie nazywane słodzikami).

Produkcja cukru

Produkcja światowa cukru w 2000 roku wynosiła 133 miliony ton, z czego około 38 milionów ton pochodziło z buraków cukrowych, a około 95 milionów ton z trzciny cukrowej.

Wprowadzona w 2006 reforma rynku cukru w UE spowodowała, że produkcja w Polsce spadła z 2 milionów ton (przed 2004) do 1,4 miliona w 2010 (liczba cukrowni uległa w tym czasie zmniejszeniu z 43 do 18), natomiast w całej UE z 21 do 13,5 miliona ton^[1].

Najwięksi producenci cukru (kampania 2009/2010)

Dodatkowe informacje

Uderzając silnie dwiema kostkami cukru o siebie, można zaobserwować zjawisko tryboluminescencji. Zabłysną na ułamek sekundy niebieskim światłem. Można to jednak dostrzec tylko w ciemnym pomieszczeniu.

Zobacz też