Licensed under GNU Free Documentation License (Adam Alexandru).
Ten artykuł od 2017-03 wymaga zweryfikowania podanych informacji: sekcja #Bibliografia wymaga naprawy / weryfikacji; Według podanego źródła[1] lista państw, które "przyjęły zaproszenie" do obchodów IMD jest dłuższa niż tu podana i zawiera m.in. Polskę. Należy podać wiarygodne źródła, najlepiej w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu. |
| ||
Symbol Międzynarodowego Dnia Mężczyzn. | ||
Dzień | 19 listopada | |
Kraje | Trynidad i Tobago oraz kraje zaproszone | |
Typ święta | międzynarodowe | |
Inne nazwy | Światowy Dzień Mężczyzn | |
Podobne święta | Dzień Chłopaka, Dzień Ojca, Dzień Dziadka |
Dzień Mężczyzn – tradycja obchodzenia tego święta na świecie została zapoczątkowana 19 listopada 1999 w Trynidadzie i Tobago przy wsparciu Organizacji Narodów Zjednoczonych oraz grupy ludzi w Stanach Zjednoczonych, Europie, Afryce, Azji i na Karaibach[2]. Przemawiając w imieniu Organizacji Narodów Zjednoczonych do Spraw Oświaty, Nauki i Kultury (UNESCO), Ingeborg Breines (dyrektorka programu Kobiety i Kultura Pokoju) stwierdziła, że to świetny pomysł, który będzie symbolem równowagi płci[2].
Międzynarodowy Dzień Mężczyzn (ang. International Men’s Day – IMD) na świecie obchodzony jest oficjalnie 19 listopada przez państwa, które przyjęły zaproszenie Trynidadu i Tobago do obchodów IMD:
W krajach byłego Związku Radzieckiego zwyczajowo Dzień Mężczyzn jest obchodzony 23 lutego.
W tym dniu mężczyźni otrzymują podarki i życzenia zarówno od bliskich kobiet, jak i np. koleżanek z pracy. Na prezenty w tym dniu mogą liczyć także chłopcy w szkołach.[3]
23 lutego w Związku Radzieckim obchodzono Dzień Armii Czerwonej i Marynarki Wojennej od roku 1922[4]. W latach 1946-1993 święto nosiło nazwę Dnia Armii Radzieckiej i Marynarki Wojennej. Ponieważ służba wojskowa kojarzona jest zasadniczo z płcią męską, święto to przyjęło się także jako Dzień Mężczyzn.
Po rozpadzie Związku Radzieckiego święto jest w dalszym ciągu obchodzone w krajach, które opuściły Związek Radziecki i kontynuowane jest zwyczajowe uznawanie tego święta za Dzień Mężczyzn[5]. W Rosji w 1995 roku ustanowioną nową nazwę święta na Dzień Obrońcy Ojczyzny, a od 2002 roku ustanowiono dzień wolny od pracy. Święto to jest także dniem wolnym od pracy w Doniecku (od 2015 roku)[6], Kirgistanie (od 2004 roku)[7], Ługańsku (od 2015 roku)[8] i Osetii Południowej. Oficjalne uroczystości odbywają się również na Białorusi, w Naddniestrzu i Tadżykistanie. Nieoficjalne uroczystości odbywają się w Abchazji, Armenii, Estonii, Górskim Karabachu, Kazachstanie, na Łotwie, w Mołdawii i innych krajach. Na Ukrainie Dzień Obrońcy Ojczyzny 23 lutego urzędowo nie jest obchodzony od 2015 roku. Jednak zwyczaj Dnia Mężczyzn w tym dniu jest kontynuowany nieoficjalnie[9].
We wszystkich wyżej wymienionych krajach zwyczaj Dnia Mężczyzn 23 lutego jest kontynuowany[10][11]. Mężczyźni otrzymują prezenty i życzenia, niezależnie od rzeczywistego stosunku do służby wojskowej[12][13].
W Polsce nie istnieje tradycja obchodzenia tego święta. Istnieją jednak próby jego wdrożenia, a jedna z dwóch proponowanych dat to 10 marca[14][15]. W tym dniu w polskim Kościele katolickim obchodzone jest nieoficjalne wspomnienie 40 Świętych Męczenników z Sebasty[16].
Inna proponowana data Dnia Mężczyzn to 4 kwietnia. W przeciwieństwie do 10 marca, 4 kwietnia jest datą święta niezwiązaną z Kościołem katolickim[17][18]. W niektórych szkołach w okresie Polski Ludowej praktykowane były z tej okazji imprezy[19].
Inne święta poświęcone mężczyznom:
This article uses material from the Wikipedia article "Dzień Mężczyzn", which is released under the Creative Commons Attribution-Share-Alike License 3.0. There is a list of all authors in Wikipedia
3D