| |||||||||||||
| |||||||||||||
Powierzchnia potencjału elektrycznego | |||||||||||||
| |||||||||||||
Ogólne informacje | |||||||||||||
Wzór sumaryczny | C10H12N2O | ||||||||||||
Masa molowa | 176,22 g/mol | ||||||||||||
Identyfikacja | |||||||||||||
Numer CAS | 50-67-9 | ||||||||||||
PubChem | 5202[2] | ||||||||||||
| |||||||||||||
| |||||||||||||
Podobne związki | |||||||||||||
Podobne związki | tryptamina | ||||||||||||
|
Serotonina (5-HT, pot. hormon szczęścia)[1] – organiczny związek chemiczny, 5-hydroksylowa pochodna tryptaminy. Należy do grupy amin biogennych, jest hormonem tkankowym[1][3][4][5] i ważnym neuroprzekaźnikiem w ośrodkowym układzie nerwowym[1][6][7]. Produkowana głównie w komórkach enterochromatofilnych w błonie śluzowej jelit (około 90% serotoniny przewodu pokarmowego)[8] i jądrach szwu w mózgu[6], a także w szyszynce oraz trombocytach. Spożywanie czekolady pobudza jej syntezę[1].
Najwyższy poziom serotoniny występuje u noworodków, okresowo spada podczas dojrzewania, po czym ponownie wzrasta. U mężczyzn jest średnio o 20–30% niższy niż u kobiet[1].
Serotonina występuje także w niektórych roślinach (np. pokrzywa, banan)[1].
W organizmie powstaje na drodze enzymatycznych przemian L-tryptofanu[1]. Odbywa się to w dwóch etapach:
Współdziałając z melatoniną, reguluje sen[1]. Blokowanie jej syntezy powoduje bezsenność[1][9]. Reguluje apetyt[9] (hamuje go po spożyciu węglowodanów, zaś podwyższa po spożyciu białek) oraz temperaturę ciała, ciśnienie krwi[1] (podwyższa)[7] i jej krzepnięcie[1]. Powoduje także skurcz mięśni gładkich[7] (naczyń krwionośnych, oskrzeli, macicy i jelit)[3].
Ilość serotoniny w mózgu wpływa również na potrzeby seksualne i zachowania impulsywne. Jej niski poziom może powodować agresywność[1][9] oraz zmęczenie, zwiększoną wrażliwość na ból[1], a także zaburzenia depresyjne[1][7]. Mutacje w genie kodującym receptor 5-HT2A mogą zwiększać ryzyko popełnienia samobójstwa dwukrotnie u osób z takim genotypem[10].
Leki wpływające na mechanizmy działania serotoniny są stosowane w lecznictwie w postaci takich grup leków jak inhibitory MAO oraz SSRI, np. fluoksetyna (Prozac)[1]. Są to leki przeciwdepresyjne działające dopiero po dłuższym czasie zażywania (od tygodnia do dwóch). Mechanizm leków czy substancji psychoaktywnych wpływających na poziom serotoniny w mózgu polega zwykle na blokowaniu jej wychwytu zwrotnego. Należy uważać przy ich stosowaniu, by nie doprowadzić do zespołu serotoninowego.
This article uses material from the Wikipedia article "Serotonina", which is released under the Creative Commons Attribution-Share-Alike License 3.0. There is a list of all authors in Wikipedia
3D,virus,bacteria,medicine, molecule,atom,chemistry,labor,desease,medical