Publiczność – typ zbiorowości, która wyróżniana jest ze względu na to, że jej uwaga koncentruje się na konkretnym przekazie.

Wyróżnić można:

• publiczność, będącą audytorium, czyli zbiorowością osób znajdujących się w tej samej przestrzeni fizycznej oraz
• publiczność charakteryzującą się przestrzennym rozproszeniem i uczestnictwem w odbiorze tych samych treści kulturowych dzięki środkom masowego przekazu. Ze względu na możliwość powtórzenia identycznego komunikatu w mass-mediach, członkowie tej zbiorowości rozproszonej nie muszą uczestniczyć w tym samym czasie w ich przyjmowaniu.

Jako publiczność można wziąć pod także uwagę osoby, które relatywnie często uczestniczą w podobnego typu wydarzeniach, np. publiczność teatralna, gdy mówimy o ogóle osób uczęszczających do teatru.

Osoby wchodzące w skład publiczności nie muszą znać się wzajemnie, choć mogą mieć poczucie przynależności do tej zbiorowości i identyfikować się z nią. Ze względu na częstotliwość uczestnictwa w konkretnych wydarzeniach można mówić o:

• publiczności przypadkowej, czyli gdy zbiorowość ma charakter zbiegowiska
• publiczności okazjonalnej, widzowie konkretnego seansu w danym kinie
• publiczności klubowej, której skład jest prawie identyczny (np. publiczność tworzona przez kibiców danego klubu).

• Tomasz Goban-Klas: Publiczność. W: Encyklopedia Socjologii. T. 3. Warszawa: Oficyna Naukowa, 2000. ISBN 83-88164-15-5.

Zobacz też

• kultura masowa
• opinia publiczna
• społeczeństwo konsumpcyjne
• tłum
• zapping